PORT RYBACKI
Rybacy helscy zostawiali swoje łodzie w pewnej odległości od brzegu, w miejscu, gdzie kończyła się płycizna brzegowa lub wyciągano je na brzeg. Mocowali je do pali wbitych w dno i dodatkowo obciążali kotwicą. Wszystko zmieniło się w XIX wieku – skandynawska konkurencja ze swoją nowoczesną metodą połowu zmusiła Helan do przestawienia się na połowy kutrowe. Wtedy też zaistniała potrzeba wybudowania portu rybackiego.
Otwarcie nowo wybudowanego portu nastąpiło w 1893 roku. Już wtedy przebywało tam ponad sto jednostek pływających. Do portu mogły przybijać jednostki o zanurzeniu do
trzech metrów, do mola zachodniego o długości 356 m. Również przy falochronie południowym, o długości 124 m. Mogły przybijać kutry i statki wycieczkowe.
Na początku XX wieku w helskim porcie zarejestrowanych było 7 kutrów motorowych i 23 żaglowe oraz ponad 80 łodzi otwartych.
Port przyczynił się również do rozwoju ruchu turystycznego. Przedtem statki spacerowe zatrzymywały się w pewnej odległości od brzegu, a turyści byli dowożeni do brzegu rybackimi łódkami. Teraz, kiedy mogą dobijać do mola ich ilość gwałtownie wzrosła – do trzech kursów dziennie. Również codziennie przypływał tu parowiec pocztowy.
